Jak długo można przechowywać mrożonki w zamrażarce? W dużych lodówkach i zamrażarkach, w których temperatura wynosi minimum – 18 stopni Celsjusza owoce można przechowywać do nawet 8 – 12 miesięcy. Aby, móc kontrolować świeżość mrożonek, na woreczku lub pudełku dobrze jest umieścić etykietę z nazwą produktu i datąPierzga pszczela, w przeciwieństwie do miodu czy wosku, jest mniej znana z serii substancji, które są produkowane przez pszczoły. Została doceniona w medycynie naturalnej, a zwłaszcza w apiterapii, która opiera się na badaniu oddziaływania pszczelich produktów na organizm człowieka. Pierzga pszczela to produkt pszczeli, który zyskuje na coraz większą popularność, gdyż posiada wiele zdrowotnych właściwości. Jest bardzo cennym produktem, który nie zawsze łatwo dostać w sklepach, a dodatkowo jej cena znacznie przewyższa cenę miodu. Jakie właściwości ma pierzga? W czasie procesu fermentacji, który przebiega w ulu, białka pyłku kwiatowego rozpadają się na peptydy i aminokwasy, przez co wzrasta ilość cukrów prostych i mleka pszczelego – dzięki temu pierzga nabiera cennych właściwości. Peptydy i aminokwasy te są dobrze przyswajane przez organizm, dlatego pierzga pszczela polecana jest osobom niedożywionym, np. wskutek ciężkiej choroby. Czytaj też: Czy cynk może chronić przed COVID-19? Co jeść, by wzmocnić układ odpornościowy? Jakie witaminy zawiera pierzga? Pierzga pszczela ma zdecydowanie bogatszy skład niż sam pyłek kwiatowy i jest o wiele łatwiej przyswajalna. Zawiera cały szereg witamin: C, B1, B2, B3, B6, B12, A, PP, K, E, H i D, a także jest bogatym źródłem mikro- i makroelementów, które poprawiają prawidłowe funkcjonowanie całego organizmu. Pierzga zawiera pierwiastki takie jak: żelazo, magnez, miedź, cynk, sód, potas i fosfor. Kiedy warto przyjmować pierzgę pszczelą? Przyjmowanie pierzgi przede wszystkim wzmacnia układ odpornościowy organizmu. Zawarte w niej substancje odżywcze wspomagają funkcjonowanie układu nerwowego oraz pozytywnie wpływają na koncentrację i pamięć. Preparaty na jej bazie są stosowane w terapii depresji, ale również jako forma wzmocnienia pracy samego mózgu, dlatego polecana jest w okresach zwiększonego wysiłku umysłowego, np. podczas sesji na uczelni czy pracy nad trudnym projektem. Pierzga pszczela reguluje pracę układu pokarmowego, a jej właściwości antybakteryjne czynią z niej środek szczególnie zalecany w okresach obniżonej odporności organizmu, np. jesienią czy zimą. Jednym ze składników pierzgi pszczelej jest kwas mlekowy. Związek ten ma korzystny wpływ na mikroflorę jelitową i wspomaga wytwarzanie tzw. dobrych bakterii, które wzmacniają odporność. Pierzga a alergia Spożywanie pierzgi przez alergików, zwłaszcza rozpoczęte jeszcze przed okresem pylenia, łagodzi objawy alergii. Jak większość pszczelich produktów korzystnie wpływa na serce i obniża poziom złego cholesterolu, dzięki czemu zapobiega odkładaniu się płytki miażdżycowej w naczyniach krwionośnych. Zawarte w niej antyoksydanty mają moc regeneracji komórek organizmu, przez co wykazuje ona działanie przeciwanemiczne i łagodzi efekty starzenia się organizmu. Ponadto oczyszcza organizm z toksyn i wspomaga pracę wątroby. Jakie właściwości prozdrowotne ma pierzga pszczela? Do najcenniejszych właściwości pierzgi pszczelej należą: regeneracja organizmu, zwłaszcza po operacjach i zabiegach, wzmocnienie organizmu w związku z występowaniem tzw. chronicznego zmęczenia, stymulacja układu nerwowego przy stanach depresyjnych, wspomaganie układu pokarmowego, w chorobie wrzodowej, ale też minimalizowanie objawów typu biegunki czy zaparcia, odtruwanie wątroby. Pierzga – dawkowanie Nie ma możliwości przedawkowania produktu. Zalecana dzienna dawka pierzgi dla osoby dorosłej powinna wynosić od 30 do 40 g, czyli podobnie jak w przypadku zaleceń odnośnie pyłku. W celu zregenerowania lub wzmocnienia organizmu wystarczy zjeść jedną łyżkę dziennie, np. dodając substancję do letniej herbaty czy do dziennej porcji jogurtu lub owsianki. Można też przygotować z niej domowe lekarstwo – wystarczy wieczorem zalać łyżkę pierzgi wodą i odczekać około 10 godzin – najlepiej wypić roztwór na czczo rano. Ten prosty zabieg wielokrotnie zwiększa jej dobroczynne działanie. Zobacz, jak pierzga wspomaga leczenie chorób i wzmacnia odporność: Co to jest pierzga pszczela? Pierzga pszczela to produkt cenny zarówno dla człowieka, jak i dla całego ula. Jej niedobór wpływa na osłabienie pszczelej rodziny, a pozyskanie około 1 kg wymaga zebrania jej z 5, a niekiedy aż 30 tzw. ramek. W skład pierzgi wchodzą miód, ślina i pyłki kwiatowe. Owady ubijają z tej mieszanki masę, którą następnie zabezpieczają woskiem, przez co rozpoczyna się proces jej fermentacji, a to z kolei działa na pierzgę konserwująco i sprawia, że jest ona przyswajana lepiej niż sam pyłek. Dodatkowo nie psuje się, a fermentacja mlekowa pozwala na zachowanie wszystkich zawartych w niej witamin i minerałów, które są zabezpieczone przed szkodliwym działaniem bakterii i grzybów. W ulu substancją żywią się głównie królowa i młode owady – zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym i wczesną wiosną, kiedy brak jest świeżego pyłku kwiatowego. Badania potwierdziły, że osobniki, które żywią się pierzgą, żyją dłużej od tych, które żywią się pyłkiem, co może mieć związek z występującym w niej mleczku pszczelim. Jeżeli chodzi o walory smakowe, to pierzga w zasadzie nie różni się od miodu. Jest jednak, jako produkt naturalny, bardzo łatwo przyswajalna przez organizm i w zasadzie nie powoduje skutków ubocznych. Gdzie można kupić pierzgę pszczelą? W sklepach można ją kupić w formie brązowych granulek zamkniętych w słoiku. Za 200 g należy zapłacić około 60 zł, ale jest to produkt wart swojej ceny. Należy tylko upewnić się wcześniej, że sprzedawca posiada pierzgę ze sprawdzonego źródła i cieszy się pozytywnymi opiniami innych klientów. Kto nie może stosować pierzgi? Pierzga jest całkowicie bezpieczna dla zdrowia i może ją stosować praktycznie każdy. Wyjątek stanowią jedynie te osoby, które są uczulone na produkty pochodzenia pszczelego. Czy słodzenie herbaty miodem to dobry pomysł? Dowiecie się tego z filmu: Zobacz film: Czy można słodzić gorącą herbatę miodem? Źródło: 36,6 Jak długo można zamrażać pierogi? Pierogi można przechowywać w zamrażarce od 3 do 6 miesięcy. Pierogi można przechowywać w zamrażarce od 3 do 6 miesięcy. Użyte komponenty, sposób ich przechowywania i to, czy są kupowane, czy przygotowywane w domu, mają wpływ na to, jak długo można je przechowywać w zamrażarce.
Pierzga jest to pyłek kwiatowy, zebrany przez pszczołę miodną, zmieszany z miodem oraz enzymami i kwasami trawiennymi, złożony w ramkach plastra pszczelego. W warunkach środowiska gniazda pszczelego jest poddany fermentacji mlekowej, która sprawia, że ona jest łatwiej przyswajalna przez organizm. Fermentacja sprawia, że pierzgę można długo przechowywać. Białko rozpada się na peptydy i aminokwasy. Spożywcza, profilaktyczna i lecznicza wartość pierzgi jest znacznie większa niż pyłku kwiatowego ze względu na bogatszy skład, proces konserwacji oraz łatwą zawiera dużo białka, cukru, kwasu mlekowego, witaminy: A, B1, B2, B12, C, PP, E, D, K, H, makroelementy: P, S, CI, K, Ca, Na, mikroelementy: Mg, Fe, Cu, Zn, Co, Mo, Se, Cr, Ni, Si, enzymy: inwertaza, kataliza, pepsyna, trypsyna, lipaza, podobnie jak pyłek kwiatowy, posiada właściwości odżywcze, antybakteryjne i polecana jest w leczeniu stanów chorobowych jelit, chorobie nadciśnieniowej, braku łaknienia, stanach wyczerpania fizycznego i psychicznego, chorobach układu dobre efekty daje podawanie pierzgi przy schorzeniach wieku starczego, łuszczycy i problemach skuteczna w walce z przerostem gruczołu krokowego. Systematyczne podawanie zapobiega lub łagodzi skutki choroby (prostaty). W mieszaninie z miodem wywołuje istotnie większą skuteczność ze względu na enzymatyczną aktywność miodu Praktycznie po 2 łyżeczki dziennie, rano na czczo i wieczorem przed snem. Najlepiej rozpuścić w płynie np. wodzie, herbacie lub w miodzie w stosunku 1:1.
Jeżeli tylko pamiętamy o właściwym przechowywaniu, można użyć ich długo po upłynięciu terminu ważności. Podobnie sprawa wygląda z suchymi ziarnami kukurydzy. 10/24 KakaoPowinniśmy doskonale zdawać sobie sprawę z tego , że nieodzownym warunkiem pełnego rozwoju i uzyskania odpowiedniej siły rodziny pszczelej jest duży zapas pokarmu węglowodanowego (miodu) oraz białkowego (pierzga). Białka pyłków kwiatowych są jednym z najważniejszych związków pokarmowych, a których organizm pszczoły , jak również zresztą i innych zwierząt, nie jest w stanie syntetyzować. Rozłożone, w przewodzie pokarmowym, do najprostszych elementów – aminokwasów- stanowią niezbędny surowiec do budowy białek własnego organizmu. Pyłki roślinne poza aminokwasami są bogate w witaminy, enzymy oraz substancje hormonalne i sole mineralne. Pierzga to pyłek kwiatowy zmieszany z miodem i wydzieliną gruczołów ślinowych pszczoły. Zebrany, w postaci obnóży, zostaje dokładnie ubity w komórkach plastra i pokryty z wierzchu warstewką miodu, w celu zabezpieczenia go przed dostępem powietrza. W temperaturze gniazda i beztlenowych warunkach poddany jest fermentacji pod wpływem bakterii kwasu mlekowego. To go konserwuje i czyni łatwostrawnym. W ten sposób powstaje bardzo pożywna kiszonka białkowa. Ma ona olbrzymie znaczenie jako główny pokarm budulcowy dla pszczół dorosłych, jednak przede wszystkim niezbędny dla czerwiu. Pierzgę w stosunku do pyłku kwiatowego, zbieranego przez pszczoły, można porównać do zasklepionego dojrzałego miodu w stosunku do nektaru. Zarówno pyłek jak i nektar są tylko surowcami poddawanymi przez pszczoły wielu skomplikowanym zabiegom przetwórczym aby mogły stać się pełnowartościowymi produktami. Pod wpływem enzymów ze śliny pszczoły oraz bakterii kwasu mlekowego zachodzą przemiany chemiczne zawartych w pyłku węglowodanów, białek i tłuszczów. W pierzdze jest duża zawartość kwasu mlekowego – ponad 3 % oraz witaminy K. zawiera o0na więcej peptydów i wolnych aminokwasów aniżeli pyłek. Jej białko jest bardziej aktywne biologicznie i znacznie łatwiej przyswajalne. Ten zakonserwowany pokarm białkowy pszczół ma dużą ilość witamin, składników mineralnych i substancji biotycznych, a wysoka zawartość węglowodanów i kwasu mlekowego znacznie nie pozwala na rozwój pleśni i bakterii gnilnych. Pierzga stanowi decydujący czynnik w rozwoju rodziny pszczelej przede wszystkim w okresie wczesnowiosennym oraz w sierpniu. Brak pyłku w okolicy pasieki stwarza bardzo niekorzystne warunki dla rodzin pszczelich. Niedobór pierzgi powoduje zmniejszenie odporności pszczół na choroby. Od niej zależy rozwój i długość życia pszczół oraz ichy zdolność do pracy. Ma ona o wiele korzystniejsze oddziaływanie na organizm pszczół niż pyłek; stanowiąc mieszaninę pyłków z różnych roślin. Na większy dopływ pyłku możemy liczyć w czasie kwitnienia mniszka lekarskiego, rzepaku, nawłoci czy wrzosu. Większość pyłku pszczoły składają w plastrach przylegających bezpośrednio do czerwiu oraz w plastrach zamykających właściwe gniazdo – rodnię. Pozyskiwać pierzgę możemy zarówno na potrzeby rodzin pszczelich jak i w celu spożywania jej przez ludzi. Na terenach bogatych w pożytki pyłkowe pozyskanie 3 – 4 plastrów z pierzgą nie przedstawia większych trudności. Do pozyskiwania pierzgi powinniśmy używać plastrów jasnych. Takie plastry wstawiamy do gniazda jako ostatnie lub jako pierwsze za kratą odgrodową. Pozyskane plastry z pierzgą, po odpowiednim zabezpieczeniu, możemy przechowywać przez dłuższy czas. Duże ilości pierzgi powinniśmy pozyskiwać w okresach występowania szczególnie obfitych pożytków pyłkowych (mniszek, rzepak, nawłoć, wrzos). W czasie kwitnienia tych roślin pozyskiwanie plastrów z pierzgą odbywa się bez uszczerbku dla zaopatrzenia rodziny pszczelej w pokarm pyłkowy nawet w okresie wzmożonego czerwienia. Pierzgę powinniśmy pozyskiwać też z plastrów , które przeznaczamy do przetopienia. Jako narzędzia, w tym celu, możemy używać odsklepiacza widelcowego z odpowiednio wygiętymi kolcami w odległości 15 mm od końca lub zwykłego widelca. Górne części komórek plastra ścinamy ostrym nożem do powierzchni pierzgi, którą zdrapujemy aż do węzy pociągając widelcem z góry na dół. Następnie powtarzamy ten zabieg po odwróceniu plastra na drugą stronę. Uzyskaną pierzgę wraz z pokruszonymi resztkami komórek plastra zwilżamy płynnym miodem. Na 1 kg pierzgi dajemy 25 – 30 dag płynnego miodu i mielemy w maszynce do mięsa. Uzyskaną mieszaninę ponownie rozrzedzamy miodem tak by zawierała 20 – 25 % pierzgi. Potem dokładnie ją rozcieramy aż do uzyskania jednolitej, półpłynnej masy i wlewamy do dość wysokiego naczynia w celu sklarowania. Po około 2 tygodniach wszystkie lekkie części (resztki komórek plastra) wypływają na powierzchnię. Zbieramy je i dajemy pszczołom do osuszenia. Po dokładnym wybraniu resztek pierzgi i miodu pozostałość dajemy do topiarki słonecznej. Mieszaninę (pierzga + miód) rozlewamy do 0,5 litrowych słoików i po hermetycznym zamknięciu przechowujemy w chłodnym miejscu. Z jednego plastra możemy pozyskać ponad 1,5 kg pierzgi. Możemy też pozyskiwać pierzgę z wykrawanych części plastrów zawierających ten produkt. Po oddzieleniu jej od węzy , przez zrywanie nad miską, przenosimy do emaliowanego naczynia i po dodaniu niewielkiej ilości płynnego miodu ubijamy i zalewamy jej powierzchnię miodem. Tak przygotowaną używamy do podkarmiania rodzin pszczelich wczesną wiosną. Pozwoli to nam dobrze przygotować rodziny do wykorzystania wczesnych pożytków jak też w czasie wychowu matek. Jeśli mamy zamiar wykorzystać pierzgę jako białkowo-witaminową odżywkę z zawartością soli mineralnych i innych cennych składników, musimy ją poddać odpowiedniemu przygotowaniu do spożycia. Mieszankę pierzgowo-miodową robimy w stosunku 1:4, na 20 dag pierzgi dajemy 80 dag miodu. Przy pomocy okrągłej , krótkiej pałki z twardego drewna, rozcieramy pierzgę w glinianej donicy (makutrze). Po dodaniu odpowiedniej ilości płynnego miodu ponawiamy proces rozcierania aż do uzyskania gęstej, jedno0litej masy. Następnie przecieramy ją drewnianą łopatką, przez gęste sito (najlepiej włosiane). Pozostałość z sita dajemy pszczołom. Uzyskaną mieszankę przekładamy do słoików 0,25-o,5 l i przetrzymujemy w pomieszczeniu o temperaturze zbliżonej do temperatury gniazda pszczelego. Po upływie kilkunastu godzin na powierzchni utworzy się kożuch grubości około 2 cm złożony z resztek komórek plastra. Następnie przenosimy słoik ido chłodniejszego pomieszczenia a po upływie kilku dni usuwamy kożuch, który dajemy pszczołom. Pozostaje czysta mieszanka. Możemy ją używać rano na czczo i wieczorem przed snem, po łyżeczce, popijając mlekiem lub herbatą. Dzieciom dajemy dawkę zmniejszoną o połowę. Bogdan Piekarz Zapraszamy na forum dyskusyjne pszczelarzy:
Jeśli będziemy przechowywać pieczarki w odpowiednich warunkach i temperaturze, białe pieczarki pozostaną świeże przez okres około 4 dni. Pieczarki brązowe nieco dłużej, bo około 6 dni. Możemy jednak wydłużyć ten czas już podczas zakupów w sklepie. Przy zakupie grzybów zwróćmy uwagę na ich kondycję, a w przypadku pieczarekSmaczne i aromatyczne pierniczki to obowiązkowy wypiek na święta Bożego Narodzenia. Wycięte w różnych kształtach i ozdobione kolorowym lukrem wprowadzą do każdego domu niezwykłą atmosferę. Jak i w czym przechowywać takie pierniki, żeby były miękkie po upieczeniu, ale wciąż pełne korzennego aromatu? Ile czasu mogą w ogóle leżeć pierniczki świąteczne, by zachowały swoją świeżość? I co zrobić z twardymi piernikami, jeśli już się takie przytrafią?Pierniczki, czyli korzenne ciasteczka w różnych kształtach, to bez wątpienia obowiązkowy punkt na liście bożonarodzeniowych przysmaków. Pierniki świąteczne można wypiekać na długo przed świętami – nawet na początku listopada. Wcześniejsze wypieczenie pierniczków pozwala nabrać im odpowiedniej miękkości, a dodatek miodu i przypraw korzennych wydłuża ich termin przydatności do spożycia. Już w I połowie listopada warto zabrać się za wyrabianie dojrzewającego ciasta na piernik staropolski. Wtedy też można wypiekać już katarzynki, które tradycyjnie, tuż po upieczeniu są twarde. W kolejnych tygodniach zabierz się za pieczenie klasycznych, wykrawanych pierników, niemieckich Springerle i Lebkuchen, holenderskich Speculoos czy szwedzkich Pepparkakor. Pieczenie pierniczków tuż przed Bożym Narodzeniem, bez żadnego zapasu czasowego, to bardzo ryzykowny krok! Dlaczego? Bo mogą nie zmięknąć dostatecznie. Jedynym wyjściem z takiej sytuacji jest wypiek pierniczków, które do razu po upieczeniu są miękkie. Reklama Jak i w czym przechowywać wcześniej wypieczone pierniki do świąt, żeby stały się miękkie, ale zachowały swój niezwykły aromat? I w ogóle jak długo miękną pierniki? Mam nadzieję, że mój krótki poradnik będzie odpowiedzią na tego typu pytania. Dowiesz się również, na czym polega przechowywanie upieczonego już piernika staropolskiego, a także co zrobić, żeby pierniki nie były takie twarde, jeśli już tak się zdarzy!Szczegółowy kalendarz wypieku różnego rodzaju pierniczków znajdziesz tutaj: Kiedy piec pierniki na święta? Terminarz wypieku. Artykuł nie tylko przybliży Ci czas, w którym warto zabrać się za przygotowywanie korzennych smakołyków, ale podsunie przepisy na różnego rodzaju pierniki – piernik staropolski, katarzynki, Springerle, Speculoos, Pepparkakor i wiele świąteczne – w czym tkwi sekret?Pierniczki to mniejsze lub większe ciasteczka wypiekane z ciemnobrązowego ciasta, którego składnikami są zazwyczaj mąka, mleko, jajka, miód, cukier i przyprawy korzenne – cynamon, kardamon, gałka muszkatołowa, imbir, anyż czy goździki. Sama nazwa piernik wywodzi się od staropolskiego pierny, co oznacza pieprzny. Pierniczki nie mają mieć zatem łagodnego smaku, a wręcz przeciwnie – mocno korzenny i lekko ostry! Wypieczone pierniki możemy dodatkowo oblać lukrem, czekoladą lub masą marcepanową. Ozdobić cukrowymi perełkami, bakaliami czy kandyzowaną skórką piernik był dobrem luksusowym ze względu na zastosowanie przypraw korzennych i bakalii, których import wiązał się z dużymi kosztami. Z początku był to symbol dobrobytu i wysokiego statusu społecznego, a w XIX wieku zaczął pojawiać się w domach chłopskich. W Polsce znane były przede wszystkich pierniki toruńskie i szczecińskie, a także pierniki wypiekane w Gdańsku. W Toruniu, już w XVII wieku pieczono słynne katarzynki! Co ciekawe, w tymże wieku, w polskich aptekach sprzedawano pierniki jako skuteczne remedium na różne stanowił towar eksportowy, to znaczy, że wysyłano go do różnych zakątków świata. Z tego też względu receptura pierników była tak przemyślana, by mogły zachować jak najdłużej świeżość i aromat. Pierniki zawdzięczają swoją trwałość przyprawom korzennym, a także odpowiedniej strukturze – twardej i suchej. Dlatego warto wiedzieć, jak przechowywać pierniczki świąteczne po upieczeniu, by z czasem były odpowiednio zrobić miękkie pierniki bożonarodzeniowe?Jak upiec miękkie pierniczki świąteczne, które nie twardnieją? Jest na to sposób! Dodatek korzennych przypraw i miodu w tradycyjnych przepisach sprawia, że pierniki są dość twarde po upieczeniu i potrzebują nieco czasu (a czasami domowych sposobów), by zmiękły. Jeśli nie możesz doczekać się od razu miękkich wypieków, możesz nieco wpłynąć na ich na piernikiDo pieczenia pierników bożonarodzeniowych zawsze używam jak najlepszych jakościowo produktów. Dobry miód i przyprawy to oczywiście podstawa! Najlepiej wybrać miód lipowy o płynnej konsystencji. Co ważne, nie należy podsypywać zbyt wiele mąki w czasie wałkowania ciasta na pierniki. Im więcej mąki, tym bardziej suche i twardsze będą wypieki. Zatem zwracaj na to uwagę!Jeśli zabrałeś się za pieczenie pierników na krótko przed świętami, lepiej wybrać przepis, z którego tuż po upieczeniu uzyskasz miękkie pierniki. Są to najczęściej pierniki z dodatkiem drożdży – nie wymagają czekania, bo są od razu miękkie. Pamiętaj jednak, że tradycyjne pierniki, które przechowujemy przez kilka tygodni w pojemnikach, nabierają wspaniałej intensywności i miękkości – warto poczekać!Wycinanie pierniczkówJeśli zależy Ci na miękkich pierniczkach, nie możesz wypiekać ich zbyt cienko. Cienkie ciastka staną się szybciej twarde. Ciasto na pierniczki rozwałkuj na grubość ok. 1 cm i z takiego płata wycinaj kształty za pomocą wykrawaczy do ciastek. Foremki do pierników mogą przybierać przeróżne formy – choinki, bałwanki, gwiazdki, śnieżynki, prezenty, zwierzątka, serca i wiele, wiele innych. Możesz używać wykrawaczy metalowych lub plastikowych. Jedne i drugie sprawdzają się świetnie. Niektóre plastikowe wykrawaczki mają dodatkowo tłoczek, który ułatwia odciskanie dekoracyjnych kształtów na miękkich pierników bożonarodzeniowychPierniki piecze się dość krótko. Czas pieczenia należy kontrolować, by nie wyjąć nagle z piekarnika czarnych i twardych wypieków… Klasyczne pierniki, w zależności od przepisu, piecze się zazwyczaj ok. 15 minut w temperaturze 160-170°C. Choć istnieją pewne wyjątki od tej reguły. Dla przykładu: pierniki katarzynki piekę w 190°C, a Springerle w 135°C. Jak widać, co przepis, to inny czas – jak je przechowywać?Wypieczone pierniczki najlepiej przełóż do dekoracyjnych puszek lub szklanych słoików, zamknij i przechowuj do kilku miesięcy. Więcej o pojemnikach polecanych do przechowywania pierników przeczytasz w dalszej części pierników świątecznychA kiedy dekorujemy pierniki świąteczne lukrem? Tuż po upieczeniu, czy raczej jakiś czas po? Jeśli chcesz w całości pokryć pierniki lukrem, zaczekaj, aż staną się odpowiednio miękkie. Lukier uniemożliwiłby chłonięcie wilgoci przez ciastka. Z kolei jeśli chcesz ozdobić je tylko delikatnymi wzorkami, które nie będą w 100% pokrywały wypieków, możesz zrobić to tuż po wystudzeniu pierników. W każdym razie, jeśli nie goni Cię czas, lepiej zaczekaj z dekoracją przechowywać pierniki świąteczne po upieczeniu?Już wcześniej wspominałam, że o wypieku pierników bożonarodzeniowych warto pomyśleć na jakiś czas przed świętami. Za pieczenie tych najtwardszych sztuk (np. katarzynek) możesz zabrać się już na początku listopada. Wtedy też warto wyrobić ciasto na piernik staropolski. Druga połowa grudnia to już naprawdę ostatni dzwonek na pieczenie korzennych pyszności. Jeśli nie miałeś wcześniej okazji do przygotowania pierników, to skorzystaj z przepisu, który owocuje miękkimi ciasteczkami od razu po upieczeniu. Jeśli masz jeszcze zapas czasu, wybierz tradycyjne przepisy na lekko twarde pierniki, które z dnia na dzień stają się coraz miększe i coraz pyszniejsze! W zamkniętym naczyniu mogą być przechowywane nawet do kilku czym najlepiej przechowywać pierniczki po upieczeniu?Najlepiej zdecydować się na zamykany pojemnik, który utrzyma świeżość i aromat pierników, a jednocześnie pozwoli im na nabieranie miękkości. Może być to:Dekoracyjna puszka na piernikiPuszki na pierniki to doskonałe pojemniki do przechowywania tego typu wypieków. Nie tylko utrzymają świeżość ciasteczek, ale również staną się oryginalną dekoracją. Dostępne w przeróżnych świątecznych wzorach – znajdziesz puszki w kształcie serca, gwiazdy, bałwana, pingwinka i św. Mikołaja. Pojemniki metalowe mogą być zdobione nadrukiem renifera, gwiazdek, choinek i wieloma innymi motywami. Mniejsza puszki, wypełnione własnej roboty piernikami, będą też doskonałym pomysłem na aromatyczny prezent dla bliskiej osoby. Oczywiście zamiast świątecznej puszki możesz wybrać bardziej uniwersalny pojemnik, który sprawdzi się do przechowywania ciasteczek przez cały rok, nie tylko w okresie świątecznym. Metalowe puszki wyposażone są w wieczka, które pozwalają na szczelne zamknięcie pojemnika z zawartością, dzięki czemu pierniki nie tracą swojego aromatu, ale stają się z dnia na dzień coraz słój z pokrywkąJak jeszcze możesz przechowywać pierniki do świąt? Kolejnym pomysłem na naczynie idealne jest słoik na ciastka z pokrywką. Nie jest to zwykły słoik, który napełniamy domowej roboty dżemami czy kiszonymi ogórkami. Są to dekoracyjne słoiki, które staną się ozdobą każdej kuchni, w której zostaną ustawione. Słój musi koniecznie posiadać pokrywkę, która zabezpieczy pierniki przed wysychaniem i utratą aromatu. Może być to tradycyjne zamknięcie typu weck, metalowa pokrywka typu twist lub szklana czy ceramiczna pokrywka nakładana. Naczynia dostępne w mniejszej i większej pojemności bez problemu dopasujemy do swoich, piernikowych potrzeb. Szklane słoiki możesz wykorzystać również później, gdy już wszystkie pierniczki zostaną z nich wyjedzone. Ja takie słoje wykorzystuję do przechowywania makaronu, cukru, musli, zwykłych ciasteczek i innych produktów. Plastikowe pojemniki na żywnośćNastępny sposób na to, jak przechowywać pierniki po upieczeniu to pojemniki plastikowe na żywność. Najlepiej takie ze szczelnym zamknięciem, które utrzyma świeżość i aromat wypieków, a jednocześnie umożliwi im nabieranie miękkości. Pojemniki plastikowe są bardzo praktyczne, ale nie tak dekoracyjne na puszki świąteczne czy szklane słoje. Niemniej jednak również i one sprawdzą się przy przechowywaniu pojemniki kuchenneDo przechowywania pierników możesz wykorzystać również pojemniki ceramiczne do kuchni. Najważniejsze, by takie naczynia posiadały pokrywkę, która ochroni wypieki przed wysychaniem i utratą aromatu. Pojemniki wykonane z ceramiki, szkliwione i zdobione różnymi wzorami okażą się praktyczną ozdobą kuchni. Możesz wybrać naczynia w świątecznym klimacie (w kształcie świątecznego domku czy polarnego misia) lub zdecydować się na bardziej uniwersalne pojemniki. Oprócz naczyń z bożonarodzeniowym motywem, znajdziesz również klasyczne pojemniki z napisem “Biscuits” czy “Cookies”. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, by przechowywać w nich cukierki, mandarynki, suszone owoce czy orzechy!Domowe sposoby – co zrobić, żeby pierniki zmiękły?Jeśli upieczone pierniki świąteczne są wyjątkowo twarde, możesz im nieco pomóc w nabieraniu miękkości. Co zrobić, aby pierniki zmiękły?Ćwiartki jabłekCo zrobić, aby pierniczki szybko zmiękły? Do puszki z ciasteczkami dodaj dwie ćwiartki jabłka i zamknij naczynie – już po kilku dniach pierniczki powinny stać się wyraźnie miększe, a przy tym zachowają swój niezwykły aromat. Co parę dni wymieniaj kawałki jabłka na cytrynyDoskonały sposób na miękkie pierniki bożonarodzeniowe. Jeśli nie przepadasz za jabłkowym aromatem, wybierz ten cytrynowy! Zamiast ćwiartek jabłka, dodaj do pojemnika z piernikami ćwiartki cytryny. Cytrusy wymieniaj co 1-2 dni, aż do momentu, gdy pierniki osiągną odpowiednią dla Ciebie jabłek lub pomarańczyZamiast ćwiartek jabłek, do pojemnika z pierniczkami możesz dorzucić parę obierek z jabłek lub z pomarańczy. Skórki owoców, tak jak w poprzednim przypadku, sprawią, że wypieki zmiękną i nabiorą lekko owocowej nuty. Jak to się dzieje? Twarde pierniki po prostu chłoną wilgoć z owoców, stając się coraz miększe i miększe. Obierki, podobnie jak kawałki jabłka, wymieniaj co parę razowego chlebaCo można jeszcze zrobić, aby pierniczki zmiękły? Kolejny pomysł to wykorzystanie kromki chleba. W pojemniku, w którym zamierzasz przechowywać pierniki umieść kromkę chleba i wysyp na nią korzenne wypieki. Przykryj je kolejną kromką chleba. Pojemnik zamknij i pozostaw na całą noc. Pierniczki powinny pochłonąć wilgoć z chleba – staną się miękkie, a chleb sposoby na twardsze piernikiA co zrobić, gdy chcemy uzyskać bardziej kruche pierniki? Gdy nasze wypieki są na tyle smaczne, że nie chcemy by miękły z biegiem dni? Jest na to prosty sposób. Do puszki z piernikami wsyp trochę gruboziarnistej soli, która wyciągnie wilgoć i ochroni ciastka przez przechowywać piernik staropolski po upieczeniu?Chwila, chwila! Nie zapominajmy o tradycyjnym pierniku staropolskim! Choć ciasto różni się formą od małych pierniczków, to również wymaga odpowiedniego przechowywania. A wyrabianie ciasta na piernik staropolski warto zabrać się już na początku listopada. Jest to ciasto dojrzewające, a zatem wymaga leżakowania. Wyrobione ciasto przekładamy do kamionkowego gara lub szklanej misy, nakrywamy ściereczką i odstawiamy w chłodne miejsce na parę tygodni. Tydzień przed świętami dzielimy ciasto na części i pieczemy piernikowe blaty. Również i one muszą zmięknąć! Dlatego też, gdy ciasto ostygnie, każdy blat przekładamy powidłami śliwkowymi, nakładamy na siebie, nakrywamy ściereczką i odstawiamy na 3 dni. Ja dociążam jeszcze ciasto kulkami ceramicznymi, by dobrze wchłonęło powidła. Po 3 dniach polewam piernik czekoladą lub przełożony powidłami oblany polewą czekoladową najlepiej przechowywać w chłodnym miejscu, owinięte w pergamin, a następnie w folię aluminiową. Jeśli Twoja lodówka pęka w szwach, nie martw się. Piernik możesz zawinąć w papier do pieczenia (luźno, by nie dotykał polewy) i ułożyć na górze szafy. Na pewno nic się z nim nie stanie – u mnie w domu właśnie taki sposób króluje, co święta, ze względu na ograniczone miejsce w lodówce. 😉Papier, nie tylko do pieczenia, ale i do przechowywania piernika! 😉Mam nadzieję, że wiecie już, jak przechowywać pierniczki, żeby zmiękły do świąt. Sposoby są różne – kawałki jabłek i cytryny, obierki pomarańczy, a nawet kromki razowego chleba. Każdy ze sposobów jest jak najbardziej naturalny, dlatego warto spróbować, by cieszyć się miękkimi pierniczkami bożonarodzeniowymi. Kluczem do sukcesu jest też odpowiedni, zamykany pojemnik – metalowa puszka, szklany słój, plastikowy pojemnik na żywność czy ceramiczny pojemnik do kuchni. Powodzenia! Ocena: wait... Chociaż surowe mięso i drób można przechowywać w lodówce tylko przez kilka dni, produkty te można przechowywać po upływie terminu przydatności do spożycia, jeśli je zamrozisz. Według FoodSafety.gov, mrożone mięso mielone wystarczy na trzy do czterech miesięcy, a cały kurczak lub indyk można zamrozić przez ponad rok.
O doskonałych właściwościach miodu nie trzeba nikogo przekonywać. Wiele jednak osób nie wie, że ul skrywa również inne skarby. Pierzga, miód pszczeli i pyłek kwiatowy to substancje, które nie tylko bardzo dobrze wzmacniają odporność, ale również wspomagają leczenie wielu dolegliwości. Cenna pierzga Pierzga to pyłek kwiatowy, który zmieszany jest z miodem oraz enzymami i kwasami trawiennymi pszczoły miodnej. Składany jest on w ramkach plastra pszczelego, gdzie w środowisku gniazda poddawany jest fermentacji mlekowej wywołanej przez pałeczki Lactobacillus. Pierzgę można długo przechowywać, bo w trakcie fermentacji białka pyłku rozpadają się do postaci peptydów i aminokwasów, zwiększa się zawartość cukrów prostych, powstają także liczne ilości kwasu mlekowego. Te wszystkie procesy zabezpieczają produkt na długi czas. Pierzga jest ponadto niezwykle łatwo przyswajalna przez organizm człowieka. Ma ponadto niezwykle imponujący skład. Zawiera dużo białka, cukru, kwasu mlekowego, witamin (A, B1, B2, B12, C, PP, E, D, K, H) oraz makro- i mikroelementów, fosfor, potas, wapń, sód, magnez, żelazo, cynk. Liczne w tym produkcie są również enzymy ( inwertaza, katalaza, lipaza, laktaza). Ma ponadto właściwości odżywcze, antybakteryjne i wzmacniające. Pierzgę można stosować profilaktycznie (najczęściej po dwie łyżeczki dziennie – rano i wieczorem). Wspomaga też leczenie wielu chorób i dolegliwości. Kiedy warto stosować pierzgę? Po pierzgę warto sięgać w stanach depresyjnych, w czasie dużego stresu i obciążenia psychicznego (związanego np. z przemęczeniem), gdy intensywnie pracujemy umysłowo (tego rodzaju pyłek kwiatowy poprawia zdolność koncentracji i twórczego myślenia), w zaburzeniach krążenia obwodowego, w schorzeniach gruczołu krokowego (prostaty) i w chorobie niedokrwiennej serca, w problemach ze wzrokiem, w celu obniżenia cholesterolu. Pierzga ze względu na jej łatwą przyswajalność dobrze reguluje przemianę materii, dlatego też doskonale działa, gdy dochodzi do zaburzeń przewodu pokarmowego (np. biegunki), w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Wykazano również jej pozytywne działanie w przypadku chorób skóry (w tym łuszczycy). Jak stosować pierzgę? Warto stosować pierzgę jako codzienną kurację profilaktyczną. Zapewnimy sobie tym samym wzmocnienie i regenerację organizmu, zwłaszcza jeśli w ostatnim czasie chorowaliśmy, mieliśmy operację lub zabieg, czujemy się nieustannie zmęczeni i nerwowi lub gdy badanie krwi wykazało niedobory witamin lub składników mineralnych. Warto podawać ją dzieciom i osobom starszym. Ograniczeniem w spożyciu pierzgi jest alergia na produkty pszczele. Pierzgę najlepiej kupować w pasiekach lub w sklepach z żywnością eko. Nie jest to produkt tani, proces jej pozyskiwania jest niezwykle czasochłonny. Spożywa się ją bezpośrednio ze słoika, dokładnie gryząc. Można też rozpuścić ją w przegotowanej wodzie lub mleku. Dostępna jest również pierzga z miodem pszczelim, i to połączenie jest niezwykle wartościowe – oba produkty wzmacniają swoje właściwości. Sprawdź najtańsze oferty na pierzgę EKO Propolis – antybiotyk XXI wieku Propolis to potocznie nazywany kit pszczeli, będący mieszanką substancji żywicznych wydzielonych przez pączki drzew oraz balsamu pyłkowego, jaki wytwarzany jest w organizmie pszczół z pyłu kwiatowego. Tę substancję poddano licznym badaniom, w czasie których wyodrębniono blisko 300 składników, a wśród nich: substancje lipidowe i woskowe, biopierwiastki, witaminy, związki białkowe, estrogeny aromatyczne, kwasy fenolowe. Kiedy stosować propolis? Dobrze jest sięgać po propolis w okresie jesienno-zimowym, by ustrzec się przed przeziębieniami i grypą, a dodatkowo wzmocnić odporność. Dowiedziono również jego skuteczności w leczeniu schorzeń układu pokarmowego ( choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy). Substancja ta bardzo dobrze radzi sobie również z problemami stomatologicznymi, np. zapalenie jamy ustnej, nadżerka, pleśniawki, afty, zapalenie dziąseł, paradontoza, ból zęba. Kit pszczeli to także lekarstwo stosowane w przypadku odmrożeń, oparzeń, owrzodzeń i odleżyn, ale również środek radzący sobie z wszelkiego rodzaju dermatozami (ma działanie przecigrzybiczne i przeciwbakteryjne). Jego zastosowanie przyspiesza gojenie się ran, uszkodzeń skóry i błon śluzowych, a także regeneruje tkankę, zapobiegając zakażeniom. W domowych warunkach można przygotować wyciąg etanolowy z propolisu oraz maść propolisową. Kit pszczeli dostępny jest w formie grudek lub proszku, można również kupić gotowe produkty, których podstawowym składnikiem jest propolis (sprzedawane są w postaci pudrów, maści, tabletek, czopków, wyciągów spirytusowych, aerozoli, granulatów). Należy pamiętać, że choć propolis jest niezwykle cennym produktem pszczelim, jest również środkiem silnie alergizującym. Zawiera wiele alergenów (badacze zidentyfikowali blisko 30 składników kitu pszczelego, które uznane są za substancje uczulające) i z pewnością nie powinny po niego sięgać osoby z alergią na produkty pszczele. Częściej do reakcji alergicznych dochodzi w przypadku miejscowego stosowania propolisu (wyprysk kontaktowy), rzadziej – przy doustnej terapii. Eliksir młodości – przez wielu tak nazywany – jest substancją niezwykle odżywczą. Dowodzi tego fakt, iż królowa matka karmiona wyłącznie mleczkiem pszczelim, żyje 40 razy dłużej niż reszta pszczół (ich głównym pokarmem jest nektar). W swoim składzie zawiera witaminę C i E oraz witaminy z grupy B, aminokwasy, białka, wapń, żelazo, fosfor oraz wiele innych cennym makro- i mikroelementów. Podobnie jak propolis, mleczko pszczele pomaga w regeneracji organizmu i wzmacnia jego odporność. Koi również nerwy, pozwalając zminimalizować stany depresyjne i rozdrażnienie. Ten suplement diety jest również polecany pacjentom chorującym na nadciśnienie tętnicze, miażdżycę oraz niedokrwistość. Poleca się go również kobietom w ciąży, bo obniża ryzyko poronienia. Jak podawać mleczko pszczele? Mleczko pszczele w smaku jest kwaskowate i raczej mało smaczne. Najlepszą formą jego podania jest trzymanie odpowiedniej ilości mleczka pod językiem przez ok. 5 minut (tyle czasu produkt ten potrzebuje, by się wchłonąć). Warto pamiętać, by nie używać metalowej łyżeczki. Mleczko można połączyć również z miodem, co powinny robić zwłaszcza osoby z chorobami żołądkowymi. Mleczko pszczele powinno być przechowywane w lodówce. Nie odnotowano dotychczas żadnych skutków ubocznych stosowania mleczka pszczelego (nawet przez długi okres czasu). Ten suplement diety może być stosowany równocześnie z innymi lekami, nie wchodzi z nimi w reakcję. Podobnie jak inne wyroby pszczelarskie, nie może być jednak stosowany u osób z alergią na miód. Pierzga, propolis, mleczko pszczele to produkty będące naturalną bombą witaminową. Wzmacniają odporność i mają bardzo dobry wpływ na ogólne samopoczucie, a tego właśnie oczekujemy, kupując w aptekach komercyjne suplementy diety. Może więc warto zwrócić się ku naturze i jej darom? Przeczytaj tekst na temat zalet zdrowotnych miodu.